‘Ik zie mijzelf dan daar weer staan, trekkend aan die stok’. Als een klant* dat tegen mij zegt doe ik van binnen een dansje. Want dat is precies in een zin aangegeven waarom de principes van ACT (Acceptance and Commitment Therapy) zo goed buiten toe te passen zijn. Ik zal je in deze blog meenemen in hoe ik mijn favoriete metafoor uit de ACT buiten in de natuur toepas en waarom de combinatie van ACT en de natuur zo sterk werkt.
De oefening met de stok
In het begin van een traject zet ik graag mijn buitenvariant in van de (voor de kenners) touwtrek metafoor uit de ACT.
Benodigdheden:
– Een lange, stevige stok
– Een greppel of een plas (bij droog weer volstaat een kuil ook)
Het gaat als volgt: ik spring de greppel over en reik de stok naar mijn klant aan de andere kant. Deze pakt de stok en ik begin te trekken. Vrijwel automatisch trekt zij terug en zet zich schrap. Logisch, want ze wil geen natte voeten of, als het heel nat is geweest de afgelopen dagen, een natte broek tot aan haar knieën. Maar ik geef mij niet snel gewonnen dus zet mij ook schrap en trek harder.
En geloof me, ik ben bereid om heel mijn gewicht in de strijd te gooien als het moet 😉.
Dit brengt ons vervolgens tot de vraag: wat zijn nu de mogelijke uitkomsten? Wat zijn de opties die je hebt om te voorkomen dat je natte voeten krijgt? Om te voorkomen dat je de greppel ingetrokken wordt?
Met daarbij 1 kanttekening: ik blijf die stok vasthouden én blijf trekken.
Trekken of loslaten
En dan komt het mooiste moment: de realisatie. De realisatie dat ze kan blijven trekken maar daar niet zoveel mee opschiet. Sterker nog, daar best wel moe van wordt na een tijdje.
En als je geen natte voeten wil, niet in de greppel wil vallen dat je dan alleen nog de optie overhoudt om…
Juist, de stok los te laten.
De kracht van de ervaring
Het mooie is dat als de klant de stok uiteindelijk los laat, zij met heel het lichaam ervaart hoe dit is. Wat dit direct oplevert. Wat voor ander gevoel dit oplevert.
Bijvoorbeeld alleen al hoe je weer recht op kan gaan staan en je balans weer kan vinden. Maar ook wat dat emotioneel met je doet.
Metafoor
De hamvraag is natuurlijk waar deze oefening, dat ‘trekken’, metaforisch gezien voor staat. Met wie of wat ben je zo aan het trekken? Aan het vechten of worstelen? Waar sta ik, de therapeut, metaforisch gezien voor aan de andere kant van de greppel? Waar staat de greppel voor? Wat kost het trekken je? Wat levert het je op? Wat leveren de andere opties je op?
En wat zou je het liefste willen? Waar verlang je naar?
Bewustwording
Hoe mooi is het dan als de klant later in het traject uit zichzelf zegt:
‘Ik was weer bezig met trekken afgelopen week’.
‘Ik heb mezelf een paar keer weer zien staan bij die greppel met die stok’.
Zich dus bewust van een patroon of coping.
Waarom de combinatie van ACT en de natuur zo sterk werkt
Wat maakt nu dat ACT zo goed buiten toe te passen is? Waarom is de combinatie ACT en natuur zo sterk?
Op zichzelf is deze oefening vanuit de ACT al een hele sterke metafoor (touwtrek metafoor). Maar doordat we de oefening in de natuur vorm geven en letterlijk uitvoeren komt het belevingselement er versterkend bij. Je koppelt aan de metafoor het gevoel dat je daadwerkelijk ervaren hebt tijdens de oefening.
De metafoor transformeert van een uitleg naar een persoonlijk inzicht. Een inzicht dat je doorleefd hebt en waar, door het zelf te ervaren, lichamelijke en emotionele gevoelens aan gekoppeld zijn.
Daar bovenop komt ook nog dat je van deze belevenis een herinnering maakt en het als een beeld of filmpje opslaat in je geheugen. Als je er aan terugdenkt zie je jezelf daar weer bij de greppel staan met die stok en kun je ook de andere zintuiglijke informatie weer oproepen. Dit maakt het een hele levendige herinnering.
Tot slot
Kortom, ACT is een therapievorm die zich heel goed leent om mee te werken buiten in de natuur. Sterker nog, ik ervaar dat de kracht van de metaforen wordt versterkt.
Afsluitend een wijze uitspraak van Loesje:
Als je loslaat, heb je twee handen vrij
Wat zou jij dan gaan doen?
*ik noem de mensen waarmee ik werk klanten. Je kunt hier ook cliënt, patiënt, coachee of een andere term lezen. Ook schrijf ik in de vrouwelijke vorm omdat ik veelal werk met vrouwen. Dit bevordert de leesbaarheid van deze blog.
